მე არ გსაყვედურობ იმისთვის, რომ არარაობა ვარ შენთვის. არ გსაყვედურობ იმას, რომ გძულვარ. მე მოგეცი უამრავი მიზეზი ამისთვის. ადრეც და ბოლო დღეებშიც. შენი სიძულვილი მაინც ვერ გაანელებს ჩემს სიყვარულს შენს მიმართ. მაპატიე ჩემი სისუსტე. მაპატიე ჩემი სულმდაბლობა. მაპატიე ეგოიზმი, მაპატიე ჩემი თავხედობა. თუ ზოგჯერ შეამჩნევ, როგორ გითვალთვალებ, ნუ გამკიცხავ გთხოვ. შენი ნახვა სიცოცხლეს მიხანგრძლივებს. ნუ მომისპობ სიცოცხლის წყაროს. ძალიან ბევრს ვითხოვ ისევ შენგან და ამისთვის მეზიზღება ჩემი თავი. მტკივა, როცა ვაცნობიერებ, რომ ქორწინების პირველ ღამეს მე არ ვიყავი შენთან, მე არ აგავსე ალერსით და სიყვარულით. მტკივა, როცა ვაცნობიერებ, რომ მე ვერ გავხდი შენი დებისთვის ძმა. მტკივა, როცა ვაცნობიერებ, რომ მე ვერ გავხდი შენი მშობლებისთვის მეოთხე შვილი. მტკივა, როცა ვაცნობიერებ, რომ მე არ ვარ შენი ბედნიერების და სიცოცხლის წყარო. მე, მე, მე, მე ჩავიდინე ყველაფერი რაც ამ ტკივილის მიზეზია. ამიტომ გაქვს მიზეზი გძულდე. მაგრამ მე რა ვქნა? მე არ მაქ მიზეზი შეგიძულო! მე არ მაქ მიზეზი დაგივიწყო! მე არ